मी......

तो एक स्पर्श

तो एक स्पर्श....

अजुन हाथ थरथरणारे 

का कुणास ठाऊक....

अजुन संपुर्ण अंगावर

आलेले हे शहारे!

अजुन काळजात असलेली 

ही धडधड...

अजुन परत एकदा बघाव अशी

या डोळ्यांची तडफड!

सम्भ्रमात पडलो मी 

पुन्हा एकदा अयुष्यात....

काय असेल याचा 

नेमका निष्कर्ष!

कुणामुळे, का , कसं 

कळत नाहीत हे प्रश्न...

शांत डोळे मिटुन मी पुन्हा एकदा निजलेला

घट्ट बंद करुन काहितरी मुठीत मिटलेला!

वाटलं पुन्हा एकदा झाली पहाट 

अचानक संपली सय्यमाची वाट....

स्पंदनांच्या या मखमली 

सहज भासलं ,

या सगळ्यांमागच "कारण" 

खरच आहे का

तो एक स्पर्श .....!!!!

....डॉ. कल्पेश पाटील.

ऊद्वस्थ जीवन माझे!!!

ऊद्वस्थ जीवन माझे,
कंठस्थ काळीज जाहले ;
झेलूनी कलंक ऊरावरी,
अंग पुर्णपणे मळलेले.

झिजूनी गेले पाय,
पदचर होता होता ;
तहान मिटून गेली,
मृगजळ पिता पिता.

वाट पाहूनी थकले,
आतूरलेले नेत्र माझे;
सतत वेचत राहती,
स्वप्न ते विखूरलेले.

थकला आता आत्मा,
नाही पुन्हा तो त्राण;
अभागी ठरलो पुन्हा,
मरणानेही फुंकलेे प्राण.

शापीत ठरले सर्व,
आशीर्वाद दिलेले सारे;
मेघांना का दोष देऊ,
जर फिरलेच मतलबी वारे.

थकूनी शांत माझा देह पडलेला,
पोकळ आशांवरती पूर्णपणे कुजलेला ;
गलका करीती गिधड-घारी आभाळी,
आशेत जणू त्यांना मृतदेह भासलेला.

अंती फक्त एकच आशा,
हा जन्म असातरी संपवावा ;
नसतील दिव्यात वाती,
पण अखेरचा ऊजेडतरी पडावा....!!!

                                                         -----   डॉ.कल्पेश पाटील.

आयुष्य एक उत्तर.....

आयुष्यातले काही कळत नाही ;

कधी कधी दिवस शांत जळत नाही !                                                                                          

सावली देणारेच करतात करार उन्हाशी ;                                 

पाझरणारे डोळेच खेळतात जीवशी !!

सोबत असणारेच तसे दूर असतात ;

पाऊल वाटच गुरफटून पाडतात !!!

वाऱ्याची तक्रार पानांना करता येत नसते ;

नितीचे गणित कधी मांडता येत नसते !!!!

आयुष्यात तसे नसते काही भेटलेले ,

आयुष्य एक उत्तर - प्रश्न ठाऊक नसलेले  !!!!!                                                                            

                                                                                                                                      

                                                            डॉ.कल्पेश पाटील                                                    

स्वत:चा शोध एकट्याला कधीच लागत नाही,
सावलीशिवाय "स्व" ची जाणीव कधीही होत नाही,
सावली नकोस शोधु ,
ती आपल्या जवळच असते,
नजर फक्त मागे वळव,
डोळ्यांच्या कडेला ती हळुच दिसते.

सवयींचे काय , त्या कशाही जडतात,
हळु हळु अंगवळणीही पडतात,
म्हणुन का लक्ष्य सोडायचे असते?
एकटेपणा टाकुन , सावलीसह पुढे जायचे असते.


विश्वासाला तडा गेल्यावर
काही मार्गच ऊरत नाही,
तरीपण विश्वास ठेवावा लागतो
नाहीतर जगण्याची आशाच ऊरत नाही...
                                      ---- कल्पेश पाटील.
                                         

एक थेंब

 

एक थेंब .... पानावर सजलेला..

हिरवाईच्या रंगात हिरवळलेला..

एक थेंब .. अमृतवेलावर लटकलेला,

धरती चुंबनाच्या प्रतीक्षेत तहानलेला..

एक थेंब .. कमळाच्या देठावर आधारलेला,

ओघळण्यासाठी मग लय कशाला हवीये त्याला..

एक थेंब ... तळ्यातल्या थेंबाबरोबर मिसळलेला,

आपणच तळे झालो या आनंदाने भारावलेला..

एक थेंब .. वार्‍यात उंच झेपावलेला,

गारव्याच्या शहारा मग त्याने सर्वत्र पांघरलेला..

एक थेंब ... थेंबाथेंबातून बरसलेला,

शिस्तीच्या  आहारी मग सरींच्या मर्यादेत सांडलेला..

एक थेंब ... परिश्रमाच्या घामातला,

जिंकण्याची उमेद बाळगलेला..

एक थेंब... कळीच्या गाभार्‍यातला,

समांगाने फुलात उमलवून गेलेला..

एक थेंब.. ओठांच्या पाकळीतला,

गुलाबी नाजूक ओठांशी संवादलेला...

अन एक थेंब अखेर... आठवणीच्या स्पंदनातला,

ओल्या पापण्या अन ओल्या कडांतून मन ओलावलेला..

                                              ----डॉ.कल्पेश पाटील.

एकही मित्र नाही असा माणूस

एकही मित्र नाही असा माणूस कुठेच नसेल

एकही मित्र नाही असा माणूस कुठेच नसेल

थोड्या पुरती का होईना प्रत्येकाने मैत्री केली असेल

शरीरात रक्त नसेल तरी चालेल पण आयुष्यात मैत्री ही हवीच

कितीही जुनी झाली तरी ती नेहमी वाटते नवीच

रक्ताच्या नात्यात नसेल एवढी मैत्रीच्या नात्यात ओढ असते

कशीही असली तरी शेवटी मैत्री गोड असते.

मैत्री म्हणजे त्याग आहे मैत्री म्हणजे विश्वास आहे

हवा फक्त नावापुरती तर मैत्री खरा श्वास आहे

मैत्रीच्या या नात्या बद्दल लिहिण्यासारखे खूप आहे

खरे नात्याला नसले तरी मैत्रीला  एक रूप आहे

मैत्रिला कधी गंध नसतो मैत्रीचा फक्त छंद असतो

मैत्री सर्वानी करावी त्यात खरा आनंद असतो

                                        --- डॉ. कल्पेश पाटील.